Stel je voor: een besturingssysteem dat trager is dan de verkeersstroom op het vaderlandse snelwegennet hedenmorgen, elementaire functies als het branden van CD’s niet ondersteunt en het grootste deel van zijn tijd veroordeeld is tot het emuleren van zijn voorganger omdat het gros van de beschikbare software nog omgeschreven moet worden. Ziedaar de geboorte van Mac OS X 10.0 – gisteren exact zeven jaar geleden.

Zeven jaar geleden: een wereld zonder iPod – om over iPhone nog maar te zwijgen. In zeven jaar tijd van Motorola via IBM naar Intel. Van Cheetah naar Puma naar Jaguar naar Panther naar Tiger naar Leopard. Wie nu een blik werpt op zijn soepel draaiende, volledig up-to-speed Mac kan welhaast niet anders dan vaststellen dat ze toch iets goed doen, daar in Cupertino.