Iedereen wil graag ontwikkelen voor iOS. Het platform is hot en soms heb je ook nog eens het geluk dat je een appje maakt dat aanslaat. Nu komen er niet alleen positieve geluiden naar buiten over de App Store. Vooral Apple’s toelatingsbeleid wordt regelmatig bekritiseerd.

Daar is op zich niks mis mee, zou je zeggen. Apple heeft nou eenmaal het recht om apps te verwijderen wanneer het maar wil. Of ligt dat toch iets genuanceerder? Om hier achter te komen sprak One More Thing met Jelle Prins, ontwikkelaar van het eerste uur die sindsdien veel ervaring met Apple’s beleid heeft opgedaan.

De publieke API’s Ontwikkelaars mogen heel veel doen, zolang ze maar binnen de lijnen van Apple blijven. Apple heeft hiervoor een zogenaamd SDK-pakket beschikbaar gesteld, waaruit ze publieke API’s kunnen halen. Dit zijn zogenaamde handvatten die ze binnen hun eigen apps kunnen toepassen om bepaalde functies goed te laten werken. Tot zover gaat het goed.

Je hebt er dan natuurlijk altijd mensen bijzitten die de API op een nét andere manier willen inzetten. Zoals Rogue Amoeba die in versie drie van zijn Airfoil Speakers Touch-app een functie inbouwde die zorgde dat tussen iOS-apparaten muziek kan worden gestreamd. Het opzoeken van de grenzen, zoals Amoeba doet, wordt door Apple niet zo gewaardeerd. Volgens Jelle Prins is het toch belangrijk dat dit gebeurt:

De ‘private’ API’s Er zijn ook API’s die wel bestaan, maar niet voor ontwikkelaars. Het zijn mogelijkheden die Apple zelf gebruikt, maar niet wil delen met ontwikkelaars. Bijvoorbeeld widgets in het berichtencentrum. Daar zullen allicht API’s beschikbaar voor zijn, maar aangezien Apple die plek heeft geblokkeerd voor derden kan je daar geen gebruik van maken.

Een goed voorbeeld is Sparrow, dit is een mail-app voor iPhone en Mac. Aan de iPhone versie kleeft één groot nadeel: de app heeft geen push notificaties. Dat komt doordat Sparrow wil gebruik maken van een VoIP API, maar Apple staat dat niet toe.

Het recht van Apple Of je het nou leuk vindt of niet, Apple heeft het recht om applicaties te weigeren als deze ingaan tegen gestelde regels. Deze regels zijn opgesteld in documenten die iedere ontwikkelaar ontvangt zodra die zich aanmeldt. Prins zegt hierover het volgende:

Dat heeft een positieve kant: Apple kan daarmee makkelijker apps tegenhouden die anders je iOS-apparaat kunnen beschadigen of inbreuk maken op privacy. Helaas lukt dat niet altijd, zoals bij Path. Deze app kopieerden zonder toestemming je adresboek. Toen dit werd ontdekt kregen de heren Apple’s CEO Tim Cook in hun nek en besloten ze om toch maar even snel een alternatief te bedenken.

Afhankelijk van Apple Het wordt lastiger wanneer je app succesvol wordt en je gaat leven van de inkomsten. Dan ben je in zekere zin afhankelijk van Apple. Want als succesvolle ontwikkelaar wil je natuurlijk doorgaan met het ontwikkelen van je app en bestaat de kans dat je tegen Apple aanloopt die zegt: hó, niet verder. Dat kan erg vervelend zijn en nare situaties opleveren, zo erkent ook Prins:

Apple biedt wel een platform Ontwikkelaars hebben vaak de neiging om Apple dingen te verwijten als het niet lukt zoals zij het willen. Dat is begrijpelijk, je wilt als ontwikkelaar een goede app neerzetten die gebruikers waarderen en waarvoor ze bereid zijn te betalen. Je wilt aan hun wensen voldoen. Als dat niet lukt, zoals bij Sparrow, is dat erg vervelend.

Laten we één ding niet vergeten: dankzij Apple staat er een heel goed ecosysteem voor apps. Hierdoor is het voor bijna iedereen mogelijk om apps te ontwikkelen en er geld aan te verdienen. Daarmee praten we niet Apple’s handelen goed, maar zeggen we wel dat ontwikkelaars er iets voor hebben teruggekregen.