OMT Driehoek Copy 3

Mijn eerste Mac: de Macintosh ED

Mijn ouders waren niet de snelste met het adopteren van nieuwe technologie. De magnetron kwam bij ons pas de keuken in toen iedereen er al eentje had, videos halen in de videotheek kon alleen als we de videorecorder er ook bij huurden en Arnie van GTST heb ik (goddank) nooit gezien aangezien we de commerciëlen niet konden ontvangen met enkel een antenne op het dak.

Het duurde dan ook relatief lang voordat de IBM Selectric II typemachine vervangen werd door een computer. In 1987 werd hij aangeschaft: de Apple Macintosh ED, kortweg ‘de ED’. Een vreemde eend in de bijt, want de ED is alleen uitgekomen in Europa voor de educatieve markt. Hij was niet ‘beige’, maar ‘platinum’ (al leert de ervaring dat hij vanzelf beige wordt bij intensief roken) en was voor de rest een goedkopere versie van de Macintosh Plus.

De Macintosh ED Uitbreiden De ED had 512K geheugen en één ingebouwde floppy drive. Een externe optionele floppy drive was dan ook een must. Het bleek namelijk ondoenlijk om continu floppies aan de ED te voeren om spelletjes of programma’s in het geheugen te laden. “Plaats nu de systeemschijf.” “Plaats nu de diskette Beyond Dark Castle.” “Plaats nu de systeemschijf.” “Plaats nu de diskette Beyond Dark Castle.”

Floppies werden gekocht en daarmee ook bakken om ze in op te bergen, al dan niet met slot. Ieder lid in de famlie had z’n eigen floppy, maar al snel werden dat er meer en moest er genummerd worden. Lucas 1, 2, 3. Prutsschijf 1, 2, 3, 4 en 5. Een harde schijf moest gekocht worden en het werd een Lacie van maar liefst 40 MB. Kosten: 1600 gulden. Maar altijd nog beter dan de uiterst onbetrouwbare Syquest apparaten met z’n 44 MB cartridges die bij een verkeerd uitgevoerde uitwerpprocedure plots gewist bleken.

Ook het geheugen kreeg al snel een upgrade. Een Dove MacSnap kaart voerde de Macintosh ED op naar maar liefst 2MB.

De Dove MacSnap op het moederbord Thunderscan Het grote WOW-moment kwam een paar jaar later, waarschijnlijk in 1989. Mijn vader ging voor zijn werk regelmatig naar Amerika en kwam al even regelmatig terug met goodies voor de ED. Software en hardware was in Nederland nauwelijks verkrijgbaar maar in Amerika des te meer. Zo kwam daar eind jaren 80 de Thunderscan uit de koffer.

Thunderscan was een scanner die gebruik maakte van de ImageWriter, Apple’s eigen dot matrix printer met zijn eigen karakteristieke geluid. De cartridge van de printer ging eruit, Thunderscan erin. Het lint werd hiermee vervangen door een klein oogje. Met een draadje was deze ‘cartridge’ verbonden met de ED. Vervolgens doe je geen leeg A4’tje in de printer, maar een foto. Thunderscan printte niet, maar scande de foto rij voor rij. Duurt dat dan niet lang? Ja dat duurt heel lang. Maar het resultaat was verbluffend voor een 200 dollar kostende scanner. Als je ergens je vriendjes mee wilden aftroeven, dan was het wel met deze Thunderscan. Je eigen foto op het beeldscherm toveren. Dat was heftig.

Langzaam, heel langzaam verscheen de scan op het scherm Het succes van Thunderscan heeft een aantal jaar geduurd, totdat de flatbed scanner goedkoper werd, van betere kwaliteit bleek en bovenal sneller. De Thunderscan had ook zo zijn nadelen. Om een pasfoto te scannen moest hij eerst op een A4 geplakt worden, anders verdween het foto’tje in het zwarte gat van de ImageWriter. Daarnaast kon je alleen foto’s scannen die door een de ImageWriter konden. De voorkant van een vol pak hagelslag kon dus niet gescand worden.

De software van Thunderscan is overigens tijdens een sabbatical geschreven door niemand minder dan Andy Hertzfeld, lid van het team dat de originele Macintosch maakte samen met Steve Jobs. Hij liet zich door ThunderWare $7,50 uitbetalen per verkochte Thunderscan. Uiteindelijk zijn er zo’n 100.000 van verkocht.

Mijn laatste Mac De Macintosh ED was mijn eerste ervaring met een computer en de liefde voor de Mac is daar in 1987 begonnen. Dit artikel schrijf ik op een MacBook Air die 29 jaar na de originele Macintosh van 1984 is gemaakt. Maar de uitgangspunten waarmee de Macintosh is gemaakt zie ik nu nog letterlijk terug. Eenvoud van werken, prachtig design en basis voor creativiteit.

Archief