Toen Steve Jobs in 2006 de Apple TV introduceerde maakte hij één ding duidelijk; dit apparaat was niet de heilige graal waar elke electronica-gigant naar op zoek was: de brug tussen computer en televisie. Hij noemde het ‘een hobby’. Na zijn dood lijkt Apple nu alsnog werk van die hobby te maken. In de maandag verschenen biografie staat te lezen dat Steve het geheim tot succes naar eigen zegge ontrafeld had.

Veel laat Steve niet los over de volwassen geworden Apple TV, maar duidelijk is in ieder geval dat hij voor de televisie wilde doen wat Apple gedaan heeft voor de computer, telefoon en muziekspeler. De focus ligt op eenvoud en bedieningsgemak. Geen ingewikkelde afstandsbedieningen, geen complexe menu’s maar één apparaat dat via iCloud naadloos synchroniseert met alle andere [Apple]-apparatuur in huis. Maar wat zou Steve bedacht hebben? OMT duikt in de geruchten en voegt er wat eigen adviezen aan toe, gratis en voor niks.

Bloomberg zegt in ieder geval te weten dat er hard gewerkt wordt in Cupertino om Steve’s visie om te zetten in realiteit. Jeff Robbin, mede-verantwoordelijk voor de iPod, iTunes en de iTunes Store, zou aan het hoofd staan van het project. Een analist van Piper Jaffray voegt daar aan toe dat Apple nu al druk bezig zou zijn met prototyping en dat het uiteindelijke product in 2012 of 2013 op de markt komt. Maar wat de Apple TV nou écht zo uniek zou maken weet men niet. De enige zekerheid uit de biografie is dat het daadwerkelijk een televisie betreft, geen settopbox en dat deze volledig gesynchroniseerd is met alle Mac’s en iOS-apparaten in huis. Foto’s en video’s bekijken of muziek luisteren moet dus moeiteloos gaan. Uiteraard zal het eenvoudig zijn om films en TV-series te kopen of huren via de iTunes Store.

Verder blijft het gissen wat de volwassen Apple TV heeft en kan. In ieder geval zal Apple goed moeten kijken naar de weinig-succesvole pogingen van concurrenten zoals Google TV en Samsung’s Smart TV. Beide platformen bieden een interactieve laag over het televisiebeeld met extra informatie en entertainment, maar beide platformen vergeten twee basisbeginselen van de televisie: het is doorgaans een passief maar sociaal medium. Oftewel; gebruikers willen er weinig voor hoeven doen en kijken er vaak samen naar.

Interactie toevoegen aan een passief medium is nagenoeg onmogelijk. Het betekent dat een gebruiker totaal niet wil hoeven nadenken bij het bedienen van een apparaat. Het moet als het ware vanzelf gaan en vooral niet teveel opties hebben. De Apple TV moet dus een verschrikkelijk eenvoudige interface hebben om mensen meer te laten doen dan alleen zappen. Met iOS is Apple beter in staat gebleken dan enig ander bedrijf om complexe zaken via een kinderlijk eenvoudige interface en met intuïtieve bediening toegankelijk te maken. Je hoeft maar te kijken naar de afstandsbedieningen van Google en Smart TV om te weten dat de concurrenten dat nog niet lukt. Die strijd lijkt bij voorbaat al gewonnen.

afstandsbedieningen van Samsung Smart TV en Sony Google TV

Het tweede beginsel van televisie is echter minstens zo belangrijk. Je zit alleen achter je computer, speelt alleen met je iPhone maar kijkt (vaak) samen televisie. Een geavanceerde interactieve televisie moet daarop gebouwd zijn. Wie met Google TV of Smart TV gaat spelen zet een laag aan over het live beeld; leuk voor jezelf, niet voor de gene die naast je zit. Die wordt geconfronteerd met actie waar hij of zij niet om gevraagd heeft en vaak ook niet geïnteresseerd in is. Is het dan onmogelijk om een interactieve TV te maken? Nee, niet in een Apple-huishouden.

Wie zometeen de nieuwe Apple TV gaat kopen heeft ongetwijfeld al een iPad of iPhone in huis. De kans is groot dat die zelfs al binnen handbereik ligt bij het televisiekijken; op tafel of in je broekzak. Misschien is dat wel de geheime code die Steve gekraakt heeft: interactie bij de Apple TV zit ‘m in het apparaat dat je zelf voorhanden hebt tijdens het kijken. Extra informatie over het programma, interactieve toevoegingen of gewoon bediening van de Apple TV; het moet allemaal mogelijk zijn via je iPhone, iPad of iPod touch. Alle apparaten gebruiken het zelfde besturingssysteem, zijn van de zelfde maker en kunnen zo moeiteloos met elkaar communiceren. Op die manier kan een Apple TV dus interactief zijn zonder dat het sociale karakter van samen kijken ondermijnd wordt.

Dan tot slot de One More Thing van de volgende Apple TV; dat wordt wordt natuurlijk de App Store. Op basis van een relatief eenvoudige programmeertaal en met een leger van duizenden ontwikkelaars kan een nieuwe Apple TV snel een succesvol platform worden voor Apps en dan vooral multiplayer games. Het succes van de Wii, XBOX Kinect en PlayStation Move bewijzen dat er een markt is voor interactieve en eenvoudige games die door het hele gezin gespeeld kunnen worden. bediening kan, opnieuw, via andere iOS-apparaten in huis. Tegelijkertijd biedt de App Store een eenvoudig platform om eigen kanalen toe te voegen voor bijvoorbeeld web-tv-stations of Uitzending gemist.

Wat Apple ook van plan is, met een volwassen Apple TV begeeft het bedrijf zich op een terrein waar velen voorgegaan en gesneuveld zijn. Men moet in Cupertino dan ook met meer op de proppen komen dan een hobby. Stay tuned.

Steve Jobs previewt Apple TV (toen nog iTV) in 2006