Eind augustus kwam Jeroenimo met de uitnodiging voor Een keer zeilen met een groep MacOSX.nl-ers? Jeroenimo is schipper op de Passaat en maakt daarmee de Waddenzee toegankelijk voor alle landrotten. De uitdaging is opgepakt door een stuk of 15 MacOSX.nl-ers en afgelopen vrijdag was dan het grote weekend aangebroken.

De expeditie ging van start met als doel het eiland Terschelling bereiken. De beproevingen zijn het doorstaan van de golven, het geklapper van de zeilen, het geruis van de wind. Maar de zwaarste beproeving duurt het langst. Hier worden de wannabees van de echte Maccers onderscheiden. Gedurende de hele reis zullen we het moeten doen zonder breedband internet…

De Passaat

Vrijdagavond 8 oktober Kinkwitch en ik arriveren als eerste op de boot. Snel een hut ingepikt en de spullen opgeborgen. Niet lang daarna arriveren Unsound en Antisound. Dan wordt het netwerk opgestart. De Airport Express hangt binnen notime aan de installatie en al vlug schallen de eerste muziek tonen door de boot. Om het nerd gehalte van deze reis verder te onderstrepen worden alvast foto’s gemaakt van de eerste set Macs op de boot en via Bluetooth en GPRS op het forum geplaatst.

Langzaamaan druppelt iedereen binnen en al snel is de boot vol. Jeroenimo en ik gaan even wat shoarma halen voor de wij-hebben-nog-niet-gegeten-deelnemers, met uiteraard een behoorlijke hoeveelheid knoflooksaus. Terwijl wij die opeten deelt Turbanus aan de anderen koffie met vlaai uit.

Na het eten worden de tafels vrijgemaakt voor de stokbrood en franse kaas, de wijn en natuurlijk de Beerenburg. Waarbij de kenners Jeroenimo en Lytstomke de nodige facts uit de mouw toveren. Beerenburg is dus niet één merk, maar een drank die in het noordelijk deel van Nederland wordt gemaakt. En elke streek heeft zijn eigen variant. De sterke verhalen over de Beerenburg worden al snel gevolgd door de sterke verhalen over de Mac.

Het draadloze netwerk wordt inmiddels gebruikt om via iTunes de diverse muziek bibliotheken ten gehore te brengen. Muziekluisterend en babbelend met elkaar gaat inmiddels vrolijk verder. Zowel vocaal als via iChat. Je bent Maccer of je bent het niet! Dit zijn de avonden waarop de tijd niet telt en je in een mum van tijd het nachtbraker topic binnenwandelt.

3 niet MacOSX koppels die ook deze reis hebben geboekt zitten erbij en kijken ernaar. Veel keus hebben ze niet. Het Mac evangalisme wordt volop gepredikt en de demo’s worden op alle tafels gegeven. Een deel van die kleine groep is nog bekend in Harlingen en gaat daar op stap om nog wat oude bekenden tegen te komen. Niet naar aanleiding van onze demo’s hoop ik.

De eetzaal

Zaterdagochtend 9 oktober Zoals gebruikelijk in een vreemd bed uitermate slecht geslapen. Eigenlijk niet dus. Kinkwitch staat als eerste op, zodat zij kan beginnen met het ontbijt. De hut is ongeveer 1,5 bij 2 meter, waarvan de helft wordt opgeslokt door het stapelbed. Veel ruimte om daar met 2 personen rond te lopen is er niet, dus ik blijf nog even in mijn kooi. Nadat Kink richting de huiskamer/eetzaal is vertrokken is het mijn beurt om langzaam op te staan en restauratieve werkzaamheden aan het lichaam te beginnen. Waarbij de tandenborstel als eerste in de strijd wordt gegooid. Na de overdaad aan knoflooksaus bij de shoarma van gisteravond kun je onze hut de bijnaam “Casa Garlica” geven.

In de eetzaal zijn alle tafels klaar gemaakt voor het grote ontbijt. De koffie staat al te dampen en wordt gretig gedronken. Het eerste bakkie is nog normale kwaliteit. Het tweede bakkie krijgt met recht de kwalificatie “straf”. Maar om wakker te blijven na de korte nacht is dat wel welkom. voor sommigen is die nacht wel erg kort. Een paar gasten slapen nog vrolijk door, want die lagen pas rond half zes in hun bedje.

Na het ontbijt worden de auto’s in de loods geparkeerd, waarna we vertrekken voor de reis naar Terschelling. De weergoden zijn ons gunstig gezind en onder het genot van een lekker zonnetje en een goede wind varen we al snel met een 8 a 9 knopen naar het hoge noorden. Maar dat gebeurt natuurlijk niet zomaar. Eerst mogen we met z’n allen de boot zeilklaar maken. Na een korte uitleg van de zeilen en de touwen wordt iedereen op strategische plaatsen opgesteld en begint het touwtrekken. Met vereende krachten gaat het grootzeil tot bijna boven in de mast en wordt het met de zojuist geleerde mastworp vastgezet. Daarna een test gedaan met Route 66 en mijn GPS module. We varen precies de route die de veerboot tussen Harlingen en Terschelling ook vaart, dus dat komt wel goed. Geschatte aankomsttijd in Terschelling: 5 voor elf ‘s ochtends. Maar wij gaan uiteraard voor de pleziervaart, dus we kabbelen rustig over het water. Totdat de zee wat ruwer wordt en de boot lekker begint te deinen. Voor de echte zeelui geen probleem, maar enkele neusjes krijgen toch een wat wittere kleur. Inclusief die van mij. Maar niemand is de reling van dichtbij gaan inspecteren.

Zaterdagmiddag 9 oktober De boot vaart met behoorlijke snelheid door het water. Met de wind in de haren en de zeilen lijkt het alsof we de snelsten op het water zijn. Maar de schijn bedriegt. Route 66 vertaalt onze snelheid naar 14 kilometer per uur. Rij dat met de auto en je hebt het gevoel dat je niet vooruit komt. Wij blijven gewoon genieten van onze snelle knopen. iVeo heeft inmiddels het roer van Jeroenimo overgenomen en alsof ze nooit anders heeft gedaan stuurt ze de boot naar de horizon. De lunch wordt door Turbanus rondgebracht in de vorm van stevige botterhammen met beleg. Dat geeft Jeroenimo weer energie om de jacht in te zetten op zusterschip Poseidon. Met een paar strategisch uitgevoerde bochten neemt de Passaat de voorsprong.

Capt’n iVeo

Na een uurtje of 5 komen we aan in de haven van Terschelling. Een deel van de gasten bezoekt de binnenlanden van Terschelling voor een stukje sightseeing. In de tussentijd is Kinkwitch met hulp van Goofyboy1 begonnen met de voorbereidingen voor het avondeten. Achter in de eetzaal worden de fototoestelen leeg getrokken in iPhoto en deelbare mappen aangemaakt. Iedereen kan zo de foto’s van anderen kopiëren, zodat we allemaal hetzelfde foto album hebben. Op een gegeven moment kopieer ik de foto’s van Unsound naar mijn PowerBook, terwijl ik tegelijk de foto’s van mijn camera importeer in iPhoto. En omdat mijn camera gedeeld is kan Kinkwitch op haar PowerBook gelijktijdig dezelfde foto’s in haar iPhoto bibliotheek laden. De digitale hub werkt prima op zee!

Zaterdagavond 9 oktober Voor de liefhebbers worden mosselen geserveerd. De niet visliefhebbers worden verwend met varkenshaasje en aardappelgratin. Alles is aangevuld met verse rode kool en salade. Uiteraard wordt de maaltijd bijgestaan met rode en witte wijn. Nog voordat het toetje kan worden geserveerd volgt een kleine verrassing voor Jeroenimo en Turbanus. Om hen te bedanken voor de hulp bij dit weekend hebben we wat presentjes geregeld. Die worden met speech uitgereikt door Kinkwitch en Iveo. Daarna is het tijd voor het toetje: ijs, ijs en voor de liefhebbers ijs. Met zelf geklopte slagroom van Jeroenimo die een lamme arm heeft gekregen bij gebrek aan een mixer.

Na het toetje verschijnen Kees en Carolien bij de PowerBooks. Ze krijgen een complete demo van het Apple gemak, inclusief AirTunes. Het gemak waarmee mijn PowerBook de muziek van de iBook van Jeroenimo ophaalt en vervolgens naar de stereo stuurt levert grote verbazing en bewondering op. Die verbazing wordt nog groter als ik mijn Sony Ericsson telefoon tevoorschijn haal en via Bluetooth en Salling Clicker ze laat zien welke muziek nu speelt. Kees is dan niet meer achter de Mac weg te slaan en laat een volledige uitleg door Jeroenimo en Unsound over zich heen komen. Zijn vrienden scanderen nog leuzen over een bepaalde meneer Gates en een of ander wazig operating systeem, maar dat mag niet meer baten. De blik in de ogen van Kees spreekt boekdelen en zijn vrienden zijn hem kwijt.

Zondagochtend 10 oktober Lekker uitgeslapen loop ik de eetzaal in. Daar zit vrijwel iedereen al aan de koffie en boterhammen. Niet lang daarna vertrekken we uit Terschelling en kiezen het ruime sop. Het zonnetje doet z’n best om ons te warmen, maar de koude wind heeft daar andere ideeën over. Zelfs Bouy, het hondje van Jeroenimo, loopt rillend over het dek en krijgt al gauw een warm plekje onder de jas van Kinkwitch.

Op een gegeven moment krijg ik van Loesje het roer in handen geduwd en een stoomcursus schipperen. En dat valt toch wel even tegen. Zo’n boot heeft met z’n 140 ton wat tijd nodig om te reageren op bewegingen van het roer, en die vertraging is even wennen. Maar de boeien kan ik nog aardig ontwijken en het lukt zelfs om twee schepen in te halen. Dan komt een snelle veerboot ons tegemoet. En ik vaar net aan de linkerkant van de vaargeul. Volgens Jeroenimo geen enkel probleem, die veerboot kiest zelf z’n route wel en is dit gewend. Met een behoorlijk vaartje (omgerekend 70 km/u) schiet de veerboot ons voorbij. Niets aan het handje. Alleen zat achter ons nog een klein zeilbootje die wel de andere kant van de vaargeul had gekozen. Maar ook dat gaat gelukkig goed.

In de kombuis is inmiddels wat paniek uitgebroken. De voorraad proviand is behoorlijk geslonken dus Kinkwitch mag flink improviseren om een goede lunch neer te zetten. Om de magen alvast te vullen worden de zakjes chips, nootjes en chocola al op tafel gezet. Kinkwitch is niet voor een gat te vangen en heeft al snel een goede lunch bedacht. Mini pizza’s en rösti. Toch wordt het koken een ware beproeving. Door de sterke wind en de richting moet de Passaat behoorlijk slagzij maken om goed vooruit te komen. En regelmatig gaan we overstag (de andere kant op varen) om goed van de wind gebruik te kunnen maken en toch nog de juiste richting uit te gaan.

Captain Jeroenimo

Gaat Jeroenimo met de boot weer overstag, raakt Kinkwitch weer overstuur. De potten en pannen schuiven alle kanten op en als ze die niet stevig vasthoud is de kans groot dat alles op de vloer beland. Gelukkig heeft Kinkwitch de hulp van Chris Meijburg gekregen. Nadat die alle piepers had geschild en geraspt werd hij gepromoveerd tot hoofd pannenhouder. De hongerige magen hebben geen problemen met de lunch dus die de pannen zijn snel leeg.

Met de extra energie kan iedereen weer de zeilen goed in de wind zetten en Harlingen komt inmiddels langzaam in zicht. Tijd om de zeilen te strijken en netjes af te dekken. Maar hoe maak je ook alweer zo’n knoop? En welke touwen moeten waar? Het is duidelijk, ik ben nog steeds een echte landrot.

Nadat Jeroenimo de boot vakkundig aan de kade heeft afgemeerd komen we nog even bijelkaar in de eetzaal. Jeroenimo krijgt een bedankje en applaus voor een goed geslaagd weekend zeilen. Iedereen heeft zin in een vervolg op deze tocht, dus verwacht over een tijdje een nieuw topic voor de 2e editie van de jaarlijkse MacOSX.nl zeiltocht.

Foto albums Links naar de diverse foto albums worden hier geplaatst. In de loop van de week zullen er nog wat albums bijkomen, dus kijk af en toe nog eens in dit artikel, of het zeiltopic.

Een keer zeilen met een groep Macosxers? Foto’s van Turbanus Foto’s van Hansenonline Foto’s van Unsound Foto’s van Macpro Foto’s van Macpro – deel 2 Foto’s van Kinkwitch Foto’s van Kinkwitch – deel 2 Foto’s van Elstar Foto’s van Loesje en Lyts Tomke