iLife heeft na meer dan twee jaar eindelijk een nieuwe versie: iLife ’11. Drie van de vijf programma’s die er onderdeel van uitmaken hebben een update gekregen. One More Thing bekijkt ze één voor een in de serie iLife ’11 onder de loep. Eerder behandelden we al GarageBand en iPhoto ’11. Vandaag is de beurt aan iMovie ’11.

iMovie heeft een paar moeilijke jaren achter de rug, nadat in versie ’08 een radicaal andere interface werd geïntroduceerd. De tijdlijn moest het ontgelden, samen met de verzameling effecten. Nu, twee updates verder, zit iMovie weer bomvol effecten en is de nieuwe interface doorontwikkeld waardoor monteren sneller moet gaan. En dan is er nog One More Thing… de tijdlijn is ook weer terug, nou ja, een beetje.

Geluid Elke filmmaker weet het: bij video is het geluid net zo belangrijk als het beeld. Wie z’n video’s in iMovie maakte raakte daarom nog wel eens gefrustreerd door het gebrek aan gereedschap om daadwerkelijk aan geluidsbewerking te doen. Daar is hard aan gewerkt in iMovie ’11. Eindelijk is het mogelijk om muziek, audio van videomateriaal en geluidseffecten fatsoenlijk te mengen.

Geluidssporen zijn gevisualiseerd zoals we dat al kennen van GarageBand. De ‘waveforms’ laten duidelijk zien hoe hard het geluid klinkt. Met een intuïtieve audio-editor maak je zelf fade-ins en -outs en pas je het volume aan voor een spoor of een selectie. Geluid dat té hard is opgenomen wordt in een aparte kleur weergegeven en kan je op de zelfde manier makkelijk naar beneden bijstellen. Ben je tevreden over het geluidsniveau, maar kan je audio nog wel wat extra’s gebruiken? Dan zijn er nu 19 effecten om je geluid op te leuken.

Effecten Professionele editors weten dat effecten in je video’s tijd kosten, welk programma je ook gebruikt. Dat komt omdat goede effecten bestaan uit een reeks ‘sub-effecten’. Zo kan één herhaling in een stuntvideo een combinatie bevatten van kleurveranderingen, cuts, vertraging/ versnelling en visuals. Los van het feit dat dit soort sub-effecten niet allemaal te maken zijn in iMovie, kan je van de gemiddelde hobby-editor niet verwachten dat ‘ie ze uit zichzelf goed kan combineren.

Om toch dit soort effecten te kunnen gebruiken heeft Apple One-Step Effecten bedacht. Je selecteert een clip, of een deel daarvan, kiest je gewenste effect en iMovie ’11 doet de rest. Zo kan je een actie in slow motion herhalen, inclusief ‘herhaling’-blokje in beeld of een actieshot over laten gaan in een bevroren frame, met Ken Burns effect. Wie z’n video wat meer pit wil geven zal erg blij worden van het Jump-cut effect. Hierbij markeer je eerst in de beat in je achtergrondmuziek. Daarna knipt iMovie op die plekken stukjes uit de video, waardoor elk beweging omgetoverd wordt in een actieshot.

Thema’s In de vorige versie van iMovie maakten thema’s hun rentrée. Dit zijn combinaties van intro’s, overgangen en titelbalken die je amateurproject een professioneel tintje kunnen geven. In iMovie ’11 zijn er twee thema’s bij gekomen: sport nieuws. Het moet gezegd, ze zien er prachtig uit, met professionele graphics en picture in picture beelden. Maar zoals geldt voor elk thema kunnen ze alleen ingevuld worden. In voorbestemde drop-zones voeg je eigen videomateriaal en teksten toe, maar wil je bijvoorbeeld de kleur of timing aanpassen, dan heb je pech. Toch zal je er veel indruk mee maken bij de videoproductie van je zoontje’s voetbalwedstrijd, of bij de nieuwsuitzending die je voor school moet maken, zolang je een thema maar niet te vaak gebruikt.

Filmtrailers De filmtrailerfunctie is de meest in het oog springende vernieuwing in iMovie ’11 en herinnert ons aan Apple’s doelgroep van het programma: consumenten. Iedereen kan nu professioneel ogende voorfilmpjes te maken. Net als bij de normale thema’s heb je niet meer nodig dan je eigen videomateriaal, maar de filmtrailerfunctie gaat verder. Je wordt geholpen bij het kiezen van de meest passende shots en je trailer wordt met prachtige muziek omlijst.

Nadat je één van de 15 thema’s hebt gekozen (van film noir tot keiharde actie, van feel-good tot avontuur) krijg je een volledig storyboard te zien. Hierop vul je in wie er in je film meespelen. Daarna moet je de dropzones vullen met je eigen shots. iMovie ’11 geeft aan op welke plek een actieshot, close-up of establishing shot past en wie er eventueel in beeld moet zijn. Zodra alle vakjes netjes gevuld zijn ben je klaar.

Net als voor de overige thema’s geldt dat de filmtrailerthema’s alleen maar ingevuld kunnen worden. Daarmee is de houdbaarheid van een thema nogal laag. Op een gegeven moment ken je ze allemaal wel. Creatievelingen zullen ervan gruwen dat alles is voorgekookt: van de lettertypes tot de shot-volgorde. Toch is deze functie meer dan een gimmick. Het is een nieuwe manier om heel snel een leuke samenvatting te maken van je videomateriaal. Een vakantiefilm van een uur is voor de familie al snel te veel, een professioneel ogende trailer van een minuut is voor iedereen te doen.

De rest Er zijn nog een paar vernieuwingen te vinden in iMovie ’11 die noemenswaardig zijn. Zo is de gezichtsherkenning uit iPhoto gebruikt om shots automatisch te kunnen rangschikken. Gezichten worden niet aan personen gekoppeld, maar iMovie ’11 maakt wel onderscheid in soorten shots (close-ups, groepsshots etc.). Deze functie is handig wanneer je je filmtrailer wil vullen met de gevraagde soorten shots, maar ook bij het maken van reguliere filmpjes kan de functie uitkomst bieden. Videomateriaal waar gezichten in te zien zijn krijgt een paarse balk. Met een trefwoord-tool kan je filteren op soorten shots.

Eigen templates maken kan nu ook in iMovie. Met 16 dropzones voor verschillende soorten shots kan je een layout maken voor een video, inclusief muziek, effecten en thema’s, zonder daadwerkelijk videomateriaal te gebruiken. Een erg handige functie als je je montage wil plannen voordat je gaat filmen, of als je een vast format gebruikt dat je regelmatig wil vullen met nieuwe content.

De interface in iMovie ’11 is vrijwel gelijk gebleven en dat is een gemiste kans. In iPhoto ’11 is het Apple gelukt om alle functies binnen het programmavenster te krijgen. Daardoor kan je bijna alle functies gebruiken in de volledige schermgroottemodus. Die functie zou een welkome aanvulling op iMovie ’11 zijn, maar helaas. Teveel functies blijven weggestopt in de menubalk. Daardoor blijft de fullscreen-modus beperkt tot het previewen van je montage, een gemiste kans. Toch is er één opvallende verbtering te vinden in de interface van iMovie ’11: de goede oude tijdlijn. Final Cut Pro gebruikers kunnen er maar niet vanaf stappen en iMovie-editors van het eerste uur missen ’em ook nog steeds. De tijdlijn kom nu een beetje terug. In iMovie ’11 zit een knop waarmee je je fragmenten en effecten achter elkaar kan zetten. Een échte tijdlijn is het niet, maar wie z’n project graag lineair voor zich ziet zal het wel een verbetering vinden.

De vernieuwingen in iMovie zijn divers genoeg om het programma update-waardig te maken voor de meeste gebruikers. Wie ‘serieus’ aan de slag wil met monteren vindt meerwaarde in de nieuwe audio-editor, de automatische filter op soorten shots, dropzone-templates en de direct export naar platformen naast als Facebook en Vimeo. Wie het gewoon leuk vindt om af en toe een filmpje te maken en Apple’s trukendoos niet schuwt is dagen zoet met de nieuwe thema’s en vooral de filmtrailerfunctie. De doelgroep blijft overduidelijk de consument, maar dat is niet erg. Wie écht wil gaan monteren moet uiteindelijk toch aan Final Cut geloven. iMovie ’11 bewijst echter dat ook consumenten goed gereedschap nodig hebben om van hun vakantiefilm een góede vakantiefilm te maken.

Nog een kleine tip voor wie wél iMovie ’11 wil hebben, maar Garageband en iPhoto niet gebruikt: wacht nog even met de aanschaf. Binnen drie maanden opent Apple zijn eigen Mac App Store, waarin de iLife applicaties per stuk te koop zijn voor $ 15,-. Althans, zo gaat het gerucht.