OMT Driehoek Copy 3

Installeren van nieuwe Xserve: Het verslag

Het installeren van de Xserve was een hele dagtaak, maar wel een leuke en gezellige. MacOSX.nl heeft van Lombox (een wijk in Utrecht) een Xserve gesponsord gekregen. MacOSX.nl sponsort hen de hosting. We hebben woensdag 15 oktober 2003 de oude Xserve vervangen met de nieuwe, en natuurlijk hebben we voor jullie wat foto’s geschoten, en een verslagje gemaakt. Lees dit artikel verder voor het verslag en de foto’s!function OpenWindow1(url,w,h) { var name = “scherm”; LeftPosition = (screen.width) ? (screen.width- w)/2 : 0; TopPosition = (screen.height) ? (screen.height- h)/2 : 0; var popup = window.open(url,”Foto”,”scrollbars=no,width=”+w+”,height=”+h+”,menubar=no,toolbar=no,top=”+TopPosition+”,left=”+LeftPosition+”,location=no,directories=no,resizable=no”); if (popup.focus) { popup.focus(); }}function OpenWindow2(url,w,h) { var name = “scherm”; LeftPosition = (screen.width) ? (screen.width- w)/2 : 0; TopPosition = (screen.height) ? (screen.height- h)/2 : 0; var popup = window.open(url,”Foto”,”scrollbars=auto,width=”+w+”,height=”+h+”,menubar=no,toolbar=no,top=”+TopPosition+”,left=”+LeftPosition+”,location=no,directories=no,resizable=yes”); if (popup.focus) { popup.focus(); }} Maurice zou 11:45 uur in Breukelen aankomen met de trein vanuit Amsterdam, dan zouden we beide naar Utrecht gaan met de auto. Ik zit woensdag extra vroeg op iChat, en ik zie dat Maurice ook nog online is. Ik ga ondertussen naar beneden om koffie te zetten, en bedenk me opeens dat Maurice beter niet op iChat had kunnen zitten, maar al onderweg naar mij moest zijn. Ik vertrouw op Maurice, dus ga verder met koffie zetten. Ik kom terug met mijn warme bakje, en zie Maurice laatste woorden: “hey, ik moet gaan anders mis ik de trein…“. Dat leek mij ook wel verstandig.

Maurice heeft de trein gemist.          Ik kom Maurice een half uurtje later op het station halen. Samen rijden we naar Robin (oprichter van Lombox) in Utrecht om de server alvast voor te bereiden. Gelukkig zat er een navigatie in de auto, want beide komen we nooit in Utrecht. 

    En beginnen maar met de installatie! 

Twee prachtige machientjes, op één enkele foto.

Dit is ‘m!

Even meteen de laatste updates erop gooien.

Maurice (die jongen die de trein had gemist) is hier druk bezig: met wat is mij nog steeds onbekend. We dachten zo wel klaar te zijn met de voorbereiding van de Xserve, zodat we deze in de server-ruimte er meteen in kunnen prikken. Dus op weg naar Rotterdam, naar de serverruimte. Eénmaal aangekomen zien we de ‘oude’ Xserve. Ik werd toch wel een beetje emotioneel.

Oude Xserve. Hij heeft goed zijn werk gedaan, maar nu is het toch echt tijd om te gaan. Nu even alle dingetjes uitpakken die wij bij de Xserve kregen. Maar tot onze verbazing hadden we allemaal schroefjes, staafjes, dingetjes en datjes waarvan we eigenlijk niet wisten waarvoor ze dienden. Dat was best vervelend, aangezien we de ‘installatie instructies’ waren vergeten mee te nemen (overigens mijn schuld).

Even kijken hoe dit nou zit…    

Hmmm…. Pfff… Hier zit ik eigenlijk helemaal niks te doen. Activiteit speciaal voor de foto.

Nog geen stap verder…

Mooi van binnen zeg… Zoals je kunt zien, is er weinig progressie in ons denkwerk (we waren met 4 man, en nog heeft ‘t lang geduurd).

Euréka! Het moment van de dag. We hadden ontdekt hoe de sliders werkten. Nu even de deksel vast maken, zodat we daarna de Xserve erin kunnen glijden.

Schoefjes erbij.. Zoals je ziet had ik even niks te doen… Robin is hier druk bezig met het vastmaken van de schroefjes. Hier plaatst Robin de deksel op zijn plek.

Laatste paar schroefjes… Indrukwekkend… Paar leuke shots van Maurice… Even kijken of alles goed zit.

Ja, de deksel zit goed vast hoor… Deksel zit erin… nu het belangrijkste: de Xserve zelf.

Tillen maar.. … … Het moment van de waarheid. Hij zit erin!

Even wat kleine dingetjes afronden… Hoppa, dat ging perfect. Alles lijkt ineens zo goed te gaan vandaag…

Even wat kleine dingetjes instellen…

Bijna klaar (dachten we). ….

Helemaal alleen in zo’n grote kast… …

Met die APC kastjes (boven de Xserve) kun je servers van afstand herstarten door de stroom eraf te halen. Nu nog even de website overzetten van de oude naar de nieuwe Xserve. Zo gedaan, dachten wij. Maar een goede voorbereiding is het halve werk, en dat was ik even vergeten. Om de bestanden van de site van de oude Xserve te kopieëren had ik natuurlijk mijn wachtwoord nodig, maar deze was in dit geval recentelijk veranderd en zo ingewikkeld dat ik deze niet uit mijn hoofd wist.

    Gelukkig stond mijn thuis-computer aan, en konden we middels FTP mijn wachtwoord-bestand (inclusief creditcard gegevens, etc. – ik heb zo’n vermoeden dat Maurice deze nog ergens heen heeft gekopieërd) downloaden en gedecrypt met Pastor. Het wachtwoord was Ww8e3fRpxqY. OK dan! Éen stap verder. 

    Maurice druk bezig met inpakken van de site en database en het overzetten naar de nieuwe server. En nu de final touch. Het overzetten van de database, wat blijkt, deze heeft meer dan 2 miljoen rijen. Dit ging dus nog wel eventjes duren. Daar kon ik gebruik van maken! Snel een cigaretje roken dus dacht ik. De eigenaar van de server ruimte zei dat ik wel in de gang een sigaretje kon roken, maar dat leek me niet zo’n goed plan met al die brand-alarmpjes. Robin en Maurice gingen gezellig mee naar beneden. We gingen in de lift staan die al open stond. We drukte op verdieping 0. Er gebeurde niets. Al herhalend besefte we ons dat er waarschijnlijk iets tussen het infrarood zat, waardoor de lift niet dicht ging. Dus pakte we een andere. Op de terug weg naar boven zag ik weer een lift open staan, dus ik liep rustig richting de lift en “BOEM!”, ik werd geplet door twee dikke stalen deuren. 

    De liften moesten ons hebben vandaag… 

Veel draden (voor de liefhebbers)… Veel lampjes (voor de liefhebbers)… Zo’n airco wil ik thuis ook! Eénmaal boven aangekomen was de server nog niet klaar met het overzetten van de database. Toen besloten we maar alvast te gaan en Joris W. heeft toen de rest afgerond op afstand (nog bedankt trouwens!).

Op de terugweg was het al bijna donker… Hierbij wil ik ook meteen Maurice en Robin bedanken voor hun onmisbare hulp. Was gezellig jongens!

Archief